Herinneringsplaats

Herinneringsplaats voor de Poolse Bredanaars

Het plan om de 80 Poolse graven van het ereveld Ginneken in Breda te verplaatsen naar het ereveld aan de Ettensebaan is een uiterst gevoelig onderwerp. Wie hierover wil oordelen, moet bereid zijn de volledige geschiedenis van de Poolse bevrijders in Breda onder ogen te zien. Het gaat niet alleen om de oorlog en de bevrijding, maar ook om het naoorlogse leven van hen die in Breda bleven. Een leven waarover te lang is gezwegen.

Voor deze mannen en hun gezinnen betekende de naoorlogse periode geen onbezorgde tijd van vrijheid en vreugde. De Nederlandse politiek – ook lokaal – liet hen in de steek. Dankbaarheid kwam vooral van de burgers, niet uit de politieke gelederen. Hun heldenstatus was van korte duur, maar het leed hebben zij en hun families hun hele leven moeten dragen.

Door de 80 Poolse graven te verplaatsen, wordt niet alleen opnieuw hun grafrust verstoord. Ook wordt voorbijgegaan aan de wens van hen die ervoor kozen om bij hun makkers te rusten. Dat is een wens die wij niet mogen negeren en ontnemen.

Het ontwerp van architect ir. Arthur Cuber biedt een waardig compromis. Het brengt eer aan allen wiens stem voorgoed is stilgevallen. Het behoedt hen voor stilzwijgen en vergetelheid. En het erkent ondubbelzinnig het onrecht dat Poolse soldaten in Breda is aangedaan door politieke keuzes van toen.