Miejsce Pamięci Polskich Żołnierzy z Bredy
Plan przeniesienia 80 polskich grobów z cmentarza wojskowego w Ginneken w Bredzie na cmentarz przy Ettensebaan stanowi niezwykle wrażliwy i delikatny temat. Każdy, kto pragnie zabrać w tej sprawie głos, winien być gotów w pełni zmierzyć się z całą historią polskich wyzwolicieli Bredy. Historia ta obejmuje nie tylko czasy wojny i wyzwolenia, lecz również powojenne losy tych, którzy zdecydowali się pozostać w Bredzie. Losy, o których zbyt długo milczano.
Dla tych żołnierzy i ich rodzin okres powojenny nie był czasem spokoju, wolności ani radości. Polityka Królestwa Niderlandów – również w wymiarze lokalnym – pozostawiła ich bez należytego wsparcia. Wdzięczność, której doświadczali, pochodziła przede wszystkim od mieszkańców, nie zaś ze środowisk politycznych. Tytuł bohatera trwał krótko, lecz brzemię cierpienia oni sami oraz ich bliscy nieśli przez całe swoje życie.
Przeniesienie 80 polskich grobów oznacza nie tylko ponowne naruszenie ich wiecznego spoczynku. Oznacza także zaprzeczenie woli tych, którzy pragnęli spocząć obok swoich towarzyszy broni. Jest to ostatnie życzenie, którego nie wolno nam lekceważyć ani im odbierać.
Projekt architekta, inż. Arthura Cubera, stanowi godne i sprawiedliwe rozwiązanie. Składa hołd wszystkim, których głos na zawsze został uciszony. Chroni ich przed zapomnieniem i milczeniem. I stanowi jednoznaczne świadectwo krzywdy, jaka została wyrządzona polskim żołnierzom w Bredzie przez decyzje polityczne tamtych czasów.
Tłumaczenie przez Chat GPT.